والدین گرامی کودکان در موارد زیر به مراکز گفتاردرمانی و آسیب شناسان گفتار و زبان مراجعه داشته باشند.
1- اگر فرزند شما؛ شیرخوار است و در مکیدن و بلعیدن مشکل دارد و یا به طور کلی در هر سنی که فرد در مکیدن، بلعیدن و جویدن مشکل داشته باشد.
- در سال اول زندگی چنانچه فرزند شما مطابق سایر همسالان صداسازی و قان و قون ندارد. اگر یک ساله شده است اما به صدا کردن اسمش واکنشی نشان نمی دهد.
2- اگر در سال دوم زندگی از کلمه برای برقراری ارتباط استفاده نمیکند و جملات دو کلمه ای ندارد. چنانچه سه ساله است اما جملات سه کلمه ای نمی گوید.
3-چهار ساله است اما گفتارش برای دیگران واضح نیست و والدین باید نقش مترجم را برای وی داشته باشند. اگر پنج ساله شده است اما در تلفظ بعضی صداها موفق نیست و خطا دارد.
4-شش ساله و کلاس اولی است اما در یادگیری حروف الفبا، بخش کردن کلمات و صداکشی مشکل دارد. کلاس دوم است اما در روان خوانی کتاب درسی و جمله سازی مشکل دارد.
5- کلاس سوم است اما در نوشتن انشا و درک معنای آنچه می خواند مشکل دارد. عملیات ریاضی را به خوبی انجام می دهد اما در حل مسئله های ریاضی مشکل دارد.
6-در هر سنی که لکنت دارد به ویژه در سنین پیش از دبستان زیرا زمانی که بسیاری از استرس های معمول روی کودک وجود دارد رشد گفتار و زبان، رشد رفتاری، رشد اجتماعی و... اختلال پیدا می کند. تکرار احساسات منفی و ایجاد نگرش منفی درباره خود و ارتباط، در فرد دارای لکنت مشکل وی را حادتر می کند.
7-چنانچه فرزند شما در هر سنی است و تو دماغی صحبت می کند.
8-کم شنوا و یا بد شنوا است و به این دلیل مشکلات گفتاری دارد.
9-به دلیل ضعف یا فلجی اندام های گفتاری خوب صحبت نمی کند. صدای او نسبت به همسالانش گرفته و خشن است.