اعضاي فولادي سرد نورد شده تاكنون به صورت اقتصادي براي ساخت ساختمانها و ساير موارد كاربردي مورد استفاده قرار گرفتهاند. اين گونه از مقاطع با انجام نورد سرد بر روي ورق، توسط دستگاههاي رول فورمينگ تيغههاي خم كن و يا روشهاي خمكاري ساخته ميشوند. عموماً ضخامت ورقها يا تسمههايي كه براي اعضاي سازهاي سرد نورد شده به كار ميروند بين 373/0 mm(in 0147/0) تا mm35/6 (in4/1) ميباشد. ورقها و ميلههاي فولادي تا ضخامت mm 4/25 (in1) را ميتوان به صورت مقاطع سرد نورد شده، شكل داد.
به طور كلي چندين مزيت را ميتوان براي استفاده از مقاطع سرد نورد شده در ساخت ساختمانها بر شمرد.
1. براي بارهاي نسبتاً سبك و يا دهانههاي كوتاه ميتوان اعضاي سبكي توليد نمود.
2. اعضاي با شكل غير معمول را ميتوان با استفاده از عمليات نورد سرد توليد نمود كه در نتيجه نسبت مقاومت به وزن آنها بسيار قابل توجه باشد.
3. پانلها و عرشههاي باربر ميتوانند سطوح قابل استفادهاي را براي ساخت كف، سقف و ديوارها ايجاد نمايند. همچنين در مواردي آنها ميتوانند سطوح بستهاي را براي عبور كانالهاي تاسيساتي ايجاد نمايند.
4. پانلها و عرشهها نه تنها توانايي مقابله با بارهايي كه به صورت عمود بر سطح آنها وارد ميشوند را دارند بلكه در صورت ايجاد اتصال كافي در بين خود اين اعضاء و اعضاي نگهدارنده آنها ميتوان به عنوان پانلهاي برشي از اين اعضا براي مقابله با نيروهايي كه در صفحه آنها وارد ميشود استفاده نمود.
5. استفاده از اعضاي فولادي سرد نورد شده در ساخت ساختمانها از دهه 1850 آغاز گرديد. با اين حال در آمريكا استفاده از اين مقاطع در ساختمانسازي تا نشر اولين چاپ ضوابط انجمن آمريكايي آهن و فولاد در سال 1946 (1946 AISI) گسترش زيادي پيدا نكرد. اين اولين استاندارد طراحي بر مبناي تحقيقات انجام يافته در دانشگاه كرنل از سال 1939 و با پشتيباني AISI، تدوين گرديد. اين استاندارد به تناوب توسط كميته AISI و به منظور بازتاب پيشرفتهاي فني و نتايج تحقيقات جاري در سالهاي 1956، 1960، 1962، 1968، 1980 و 1986 مورد بازبيني و تجديدنظر قرار گرفت. در سال 1991 اولين ضوابط مربوط به «طراحي اعضاي سازهاي فولاد سرد نورد شده براساس روش ضريب بار – مقاومت» توسط AISI انتشار يافت (1991 AISI). در سال 1996 ضوابط مربوط به طراحي به روش تنش مجاز ASDو طراحي به روش ضريب بار – مقاومت LRFD در يك مدرك گردآوري گرديدند. www.pdpars.ir